Er heerst rust en stilte. Wat opvalt is, dat de eerste paar kilometer van de wandeling over het asfalt lopen. Eerst door het dorp de vallei in, over een oude Romeinse brug die een droge rivierbedding overspant. De Tôr-brug werd ooit gebouwd op de oude secundaire Romeinse weg die Milreu, in Estoi met Salir (Loulé) verbond. en vervolgens langs de weg richting de wijngaarden van Quinta da Tôr. Op elke weekdag kan je hier een wijnproeverij boeken. Voor een wandeling raden we dat overigens niet aan.

Bij het eerste bord van Quinta da Tôr verlaat je het asfalt rechtsaf naar een onverharde weg. Met de rug naar het asfalt Het landschap wordt nu direct lieflijker. Aan weerszijden groeien de druiven van de wijngaarden van Tôr, en langzaam wordt het landschap natuurlijker. Tussen Eucalyptusbomen, Medronho, enorme Pinheiro´s (dennenbomen)en langs rietkragen. Langzaam verschijnen ook steeds meer kurkeiken langs de route. Overal horen we vogels in het groen. In dit gebied is sprake van een grote biodiversiteit. De waarnemingen worden bijgehouden op de website Biodiversity4all.org. Hier vind je overigens ook waarnemingen uit de rest van de Algarve en Portugal terug.

Ongeveer op de helft van de route steken we de rivier weer over en nu belanden we werkelijk in een kurkeiken bos. Tussen de bomen door zien we vér uit over het heuvelland. De weg door de vallei is vlak, maar omdat we de wandeling boven in het dorp zijn begonnen, weten we dat nog een behoorlijke klim volgt. Dat klopt ook inderdaad. Het laatste stukje van deze korte rondwandeling gaat steil omhoog en we komen puffend weer boven bij de kerk.