Pereiro is een gehucht, ten zuiden van Santa Catarina da Fonte do Bispo. Aan de weg worden grotere en kleinere fruitgaarden aangelegd. De eigenaren van deze boomgaarden voelen zich koning (O Rei in het Portugees) in hun wereld en blokkeren zonder pardon met grote rijen natuursteen de traditionele paden. Hier wordt geplant en geoogst! Het was dus een beetje zoeken en klunen voor een goede rondwandeling.

Rondwandeling Pereiro begint bij een rood-wit kubus huis middenin de Barrocal. Na 400 meter verlaat je het gebaande pad en langs een korte maar vervaarlijk uitziende omheining begint een weg die rechtstreeks naar het Zuiden loopt. De omgeving is stil, op wat klapwiekende Blauwe Eksters en een vlucht Rode Patriizen na. Na een paar kilometer volgen verspreid liggen de huizen en de verbindingsweg tussen Pereiro en Santo Estevão. De route loopt ontspannen op redelijk goede paden. Na het gehucht  loopt wandeling richting de Cerro de Cabeça, en voor de klim begint buigt de wandelroute af naar het oosten.

Langs de A22

Het deel dat nu komt lijkt op de kaart niet interessant. Het leidt de wandelaar langs de snelweg A22. De vergezichten hier zijn echter fantastisch. De omgeving groen en vol bloemen en alleen achter het benzinestation is het gewoon even doorstappen waarna de route een sinaasappelgaard in loopt. Het pad is verdwenen en het avontuur lonkt. Achter de sinaasappelgaard ligt het viaduct dat bereikt wordt door een klein gaatje tussen het hek van de boomgaard en de weg. Van nu af aan wordt de wandelroute een beetje een (koninklijke) hindernisbaan.

Door de fruitgaarden

Op verschillende plaatsen loopt de route door fruitgaarden die met een (laag) hekje zijn afgeschermd. Het pad loopt gewoon door en dat hebben wij ook gedaan. In de eerste versie van rondwandeling Pereiro hebben we ons vergist in een afslag en het pad liep dood. Het gevolg was dat we gedwongen werden ´land over zand´ ofwel dwars door de wildernis, een heuvelrug te beklimmen. Die uitdaging is uit de laatste versie van de rondwandeling geschrapt en onze wandelgasten kunnen zonder schrammen (en zo hier en daar onder het genot van een verse sinaasappel of mandarijn) het landschap in de Barrocal te ontdekken.